Szczelina

SZCZELINA to spektakl tworzony przez CHOREĘ na motywach utworu norweskiego dramaturga Arne Lygre pt. „Zanikam”, w tłumaczeniu Elżbiety Frątczak-Nowotny, z użyciem fragmentów poezji mistycznej Rumiego, a także osobistych tekstów aktorów.

To nie jest spektakl o uchodźcach, którzy nagle stracili dach nad głową i muszą ruszać w nieznane. To nie jest spektakl o tych, którzy nie wiedzą dokąd idą, wiedzą tylko skąd przyszli. To nie spektakl o ludziach, którzy tracą najbliższych, ale ciągle chcą żyć. To nie jest spektakl o tych, którzy idąc w nieznane i tracąc wszystko, wciąż mają nadzieję, że będą mogli zacząć swoje życie od nowa.

„SZCZELINA” to spektakl o Was – o nas, którzy mając dach nad głową i cokolwiek do zjedzenia, nie zdajemy sobie ciągle sprawy z tego, że w każdej chwili możemy to wszystko stracić i być wyrzuconymi w nieznane, bo ktoś nagle, bez zapowiedzi, zrzuci na nasz dom bombę, zatruje wodę albo odbierze prawo do przebywania w naszym mieście. To spektakl o naszych lękach i o szukaniu nadziei. O tym, że każdy z nas jest, był lub będzie uchodźcą, najczęściej nie z własnego wyboru.

Codziennie czytamy gazety, oglądamy wiadomości. Chwilami chciałoby się uciec na jakąś arkę Noego, albo przynajmniej do Nepalu. A właśnie dzięki pracy nad tym spektaklem czujemy się mniej bezradni wobec otaczającego nas świata (to strasznie naiwne, ale tak czuję). Może dlatego, że walka z własną bezradnością zaczyna się od mówienia o niej i nie odwracania głowy od tego co się dzieje. Szukamy szczeliny, przez którą wpadnie promień światła, a my przedostaniemy się na drugą stronę beznadziei.

Sześć kobiet i jeden mężczyzna próbują opowiedzieć słowami, ruchem i śpiewem, bardzo zwyczajne historie ludzi, którzy stracili wszystko, którzy nie mają już niczego prócz nadziei. Nadziei, która czasami zmienia się w instynkt przeżycia, a czasami w zgodę na jego utratę.

Chciałbym bardzo, abyśmy dzięki naszemu spektaklowi, mimo z dnia na dzień rosnącej agresji i strachu przed INNYMI, mogli dostrzec w nich ludzi. Ludzi takich jak my. Demony odejdą, może wtedy zacznie się rozmowa… 

Spektakl został wyróżniony nagrodą „Złotej Maski” za najlepsze wydarzenie na scenie off w sezonie 2015/2016, oraz otrzymał nominację w plebiscycie „Łódź Jest Kulturą – NAJLEPSZA PREMIERA 2015/2016”.

Reżyseria: Tomasz Rodowicz

Choreografia: Adrian Bartczak

Muzyka: Tomasz Krzyżanowski

Kostiumy: Anna Raczkowska

Scenografia: Tomasz Rodowicz

Światło: Tomasz Krukowski

Dźwięk: Marcin Dobijański

Produkcja: Teatr CHOREA i Fabryka Sztuki w Łodzi

Obsada: Ewa Łukasiewicz (gościnnie), Janusz Adam Biedrzycki, Joanna Chmielecka, Majka Justyna, Małgorzata Lipczyńska, Elina Toneva

Prezentacja spektaklu Teatru CHOREA zrealizowanego w 2016 roku odbyła się w Teatrze Carte Blanche – Norweskimi Narodowym Teatrze Tańca Współczesnego w Bergen 21 kwietnia 2023 roku.